اختلالات کروماتین اسپرم بر تشکیل پرونوکلئوس با اندازه نامساوی در ivf و icsi

براساس تحقیقات مختلف اندازه، مرفولوژی و وضعیت قرارگیری پرونوکلئوس‏ها می‏تواند بر کیفیت رویان، لانه‏گزینی و حاملگی تأثیر داشته باشد. در این تحقیق رابطه احتمالی بین تستهای بلوغ کروماتین اسپرم (cma3، آنیلین بلو، sds، sds+edta) و شاخصهای اسپرم با درصد جنینهای دارای پرونوکلئوس نامساوی ارزیابی شد. نمونه‏های جمع آوری شده از 115 بیماری که برای icsi و ivf مراجعه نمودند، برای ارزیابی غلظت، تحرک، مرفولوژی اسپرم همچنین تستهای بلوغ هسته اسپرم قبل و بعد از آماده‏سازی، استفاده شد. 17 تا 19 ساعت پس از مجاورت اسپرم با تخمک در ivf یا icsi، با توجه به حضور و اندازه پرونوکلئوس‏ها، زیگوتها امتیازدهی شدند و رابطه بین درصد زیگوتهای با پرونوکلئوس نامساوی با شاخصهای اسپرمی و تستهای بلوغ هسته اسپرم تعیین گردید. بین درصد زیگوتهای با پرونوکلئوس نامساوی و کمبود پروتامین (به روش cma3) و هیستون اضافی (با رنگ‏آمیزی آنیلین بلو) و توانایی کروماتین اسپرم برای خروج از تراکم (sds+edta) یک رابطه مثبت معنی‏دار در بیماران icsi بدست آمد؛ اما در بیماران ivf بین هیچ یک از شاخصهای اسپرمی و تست‏های مذکور با درصد زیگوت‏های با پرونوکلئوس نامساوی رابطه‏ای مشاهده نشد، در صورتیکه بیماران را به دو گروه cma3 مثبت کمتر از 30% و بیش از 30% تقسیم کنیم در هر دو روش icsi و ivf یک اختلاف معنی‏داری بین درصد زیگوتهای با پرونوکلئوس نامساوی و میزان لقاح در دو گروه بدست آمد. ارزیابی وضعیت کروماتین بسیار مهم است چون کمبود پروتامین نه تنها اثر مستقیم بر میزان لقاح و کیفیت پرونوکلئوس دارد بلکه براساس نتایج این مطالعه بر روی تکامل رویان در هر دو روش icsi و ivf تأثیر می گذارد. تأثیر وضعیت کروماتین غیرطبیعی ممکن است به واسطه تشکیل غیرطبیعی پرونوکلئوس باشد؛ زیرا احتمال دارد در روش icsi اسپرم با کروماتین غیرطبیعی به داخل اووسیت تزریق شود.